By 
Dit jaar droeg het jaarcongres van onze partner NLcoach het thema “De invloed van identiteit op coachgedrag”. Een op het oog vrij vage benaming, hoewel het ons – gezien de naam van ons laatste congres “Anders denken” – niet echt past om de naam te bekritiseren! Je kon er in elk geval alle kanten mee op, zullen we maar zeggen.
Net als voorgaande edities bestond het congres uit het vertrouwde stramien: een plenaire sessie in de grote zaal, een spreekbeurt bij een van de aanwezige topcoaches naar keuze, een bedrijfjesmarkt (ook wel: mijn pauzemoment), een workshop naar keuze, een diner met tweemaal een topcoach aan tafel en daarbij een programma op het hoofdpodium. Vanuit allerlei sporten hadden meer dan vijfhonderd trainers de weg naar Papendal gevonden. Alleen dat gegeven onderstreept de magie van zo’n dag al: je spreekt er ongedwongen met andersoortige sportfanaten en krijgt zo een mooi gevarieerd beeld van hoe in de sport tegen bepaalde onderwerpen wordt aangekeken. Wat mij telkens opvalt, is dat tafeltennistrainers over mentale zaken goed mee kunnen praten… met de workshopgever, wel te verstaan! Mindset, goede fouten, schijven van Eberspacher… Verder is het leuk om te zien hoe op allerlei hogere scholen (ALO, CIOS) structureel ruimte lijkt te worden gemaakt voor leertheorieën als impliciet en differentieel leren. Iets wat ook niet bij andere sporten even bekend is. De tafeltennistrainer is allang op de hoogte: wij hebben daar zo’n twee jaar geleden een bijscholing (Marco Fehl) over gehouden!
Dit jaar waren er weer wat meer tafeltennistrainers aanwezig dan vorig jaar! Lex, Terry, Luc, Michiel, Mirjam en ik. Over het programma was niet iedereen even tevreden. Dat ligt ook wel een beetje aan de verhouding actief meedoen en luisteren. Na de openingsbijdrage van Gerard Kemkers (opgegroeid in het dorp van mijn jeugd Eelde!) en team Suzanne Wevers in een bomvolle zaal smacht je toch wel naar een actievere activiteit. Eerst was er echter de keuzesessie bij een topcoach. Ik zat bij Joop Alberda. Leuk om de man eens te horen spreken. Hij stond stil bij de vaak atypische loopbaan van een trainer-coach (i.c. die van hemzelf), maar benadrukte ook dat coaches een kwaliteit meenemen die ook in het reguliere banencircuit zeer van pas kan komen. De lezing van de coach van Dafne Schippers – waar al mijn andere collega’s zaten – viel dan weer wat tegen. De workshop waar Luc en ik zaten was prima, interactief én van praktische waarde. Hij ging over hoe je ouders kunt betrekken bij de begeleiding van jeugdige sporters. Vaak een vergeten groep, onder het adagio brengen-halen-betalen (catchy!), die toch graag betrokken wil worden. Ik begreep dat ook hier de workshops van de anderen wel wat tegenviel. Het diner was ook voor mij dit jaar een verademing ten opzichte van vorig jaar: ik zat aan tafel met een roeicoach die nu fulltime in dienst was en Olympisch betrokken was. Hij deed het leuk en begon met een voorstelrondje, waardoor wij elkaar als deelnemers ook wat beter leerden kennen. Het gesprek was open en veelzijdig; verstandig van NLcoach om nu de stellingen wat los te laten. Daarna kwam Peter Murphy erbij, bekend van onder andere ActionType. Hij gooide het meer op een monoloog – ook prima, want interessant genoeg – en stond stil bij de verschillende rollen van de trainer-coach (begeleider, trainer, coach, mentor, inspirator…). Hoe krijg je echt contact? Hoe kom je bij de kern? Ik begreep óók hier dat je ook wel een beetje geluk moest hebben met je tafelheer- en dame, want ik kreeg ondertussen sms’jes met de strekking “red me” als het gesprek niet echt uit de verf kwam.
Voor mij was het congres prima geslaagd! Voldoende opgestoken en leuke gesprekken gehad. Je gaat langzaamaan ook mensen herkennen op deze en andere bijeenkomsten. Ik leer steeds beter om blij te zijn met de vluchtige inzichten en prikkels die me op zo’n dag bereiken. Het hoeft niet meer in één keer allemaal te beslaan en mijn notitieboekje staat alleen nog gevuld met steekwoorden. Iets meer activiteit voor de deelnemers is wel handig voor de volgende editie. Nu was die weg met de workshopronde.
