By 
Marlies is overleden. Dat geeft een brok in de keel, want zij was er een van ons. Een tafeltennistrainer van de Vereniging van Tafeltennistrainers. Met een lange en indrukwekkende staat van dienst. Dat bleek ook wel uit de vele, mooie nieuwsberichten die er omtrent haar overlijden zijn verschenen.
De eerlijkheid gebiedt gelijk te zeggen dat Marlies en ik elkaar niet goed kenden. We kwamen elkaar wel eens tegen op een jeugdtoernooi en in die paar gesprekjes viel mij altijd haar energieke uitstraling op. Vaak in trainingspak getooid. Een blik waar gretigheid uit sprak. Er stond dan echt iemand haar vak uit te oefenen en zij genoot daar zichtbaar van. Vaak was zij door anderen omgeven – die voor mijn gevoel dan ook meegingen in de positieve sfeer die ik altijd meende te zien. Ik genoot van haar passie als trainster die ze na al die jaren nog steeds had.
In december 2018 hebben wij Marlies gevraagd voor de voorkant van onze VISIE 80 ‘Een tafeltennistrainer voor iedereen’. Als ik het blad nu zo voor me zie liggen, zie ik weer haar activerende persoonlijkheid van het blad afspatten. Lijkt mij voor iedereen dat dat moeilijk te missen is. Ik herinner me ook nog het telefoontje van Irene, nadat zij met Marlies had gebeld en haar de vraag had voorgelegd: “Marlies was echt helemaal blij verrast en diep vereerd.”
Marlies is veel te vroeg overleden. Dat heeft indruk gemaakt in de tafeltenniswereld. Dat blijkt niet alleen uit de vele mensen die mij over het overlijden van Marlies hebben gesproken. Ook binnen de VVTT zelf, op sociale media en bij de NTTB: het nieuws is hard aangekomen. Het gevoel van verlies overheerst en dat zal het ook nog wel een tijdje doen. Niettemin is het ook mooi dat tafeltennissend Nederland zich dit verlies zo heeft aangetrokken. Dat zegt wat over de warmte waar ook Marlies jarenlang in heeft geacteerd. Ik hoop dat diezelfde warmte de nabestaanden van Marlies ook op een of andere manier weet te vinden.
Namens het bestuur van de VVTT,
Thomas Groenevelt
Voorzitter
